Biograficzny spektakl według scenariusza i reżyserii Michaela Teplitskiego o twórcy Narodowego Teatru Izraela Habima. Spektakl powstał w koprodukcji Teatru Habima i Malenki Theater.

To oparta na osobistej korespondencji Nachuma Cemacha z żoną, protokołach i wspomnieniach współpracowników Cemacha, nieprosta historia pierwszego teatru grającego w języku hebrajskim, oraz jego twórcy, poczynając od półprofesjonalnych początków istnienia w Białymstoku, rozwoju teatru pod opieką Konstantego Stanisławskiego i Jewgienija Wachtangowa w Moskwie, poprzez tournée po Europie i USA, aż po Palestynę. To również przejmująca historia tytułowego bohatera, który nie pogodził się ze zmieniającymi się okolicznościami dziejowymi.

Spektakl miał swoją premierę w grudniu 2017 roku. Kameralny Malenki Theater, prowadzony przez Teplitskiego, to laureat wielu międzynarodowych festiwali teatralnych, swoje sztuki prezentuje w całej Europie.

Nachum Dawid Cemach po śmierci ojca w 1909 roku przeniósł się z rodziną do Białegostoku, gdzie uczył języka hebrajskiego. Założył wtedy trupę teatralną pod nazwą Ha-bima ha-iwrit (hebr. Scena hebrajska), z którą wystawił sztukę Musar naar ra (hebr. Moralność złego nastolatka; autor: I. Barkan). Spektakl zapisał się w historii teatru żydowskiego jako pierwsza sztuka w jęz. hebrajskim wystawiona w Imperium Rosyjskim. W 1912 roku, Cemach wraz z Menachemem Gnessinem zebrał amatorską trupę Ha-lahaka ha-dramatit ha-iwrit (hebr. Hebrajska scena dramatyczna), która wystawiła sztukę Osipa Dymowa Ha-noded ha-nichi (hebr. Wieczny wędrowiec; reż. I. Bertonow). Sztukę tę zagrano także w 1913 roku w Wiedniu podczas XI Kongresu Syjonistycznego. Spektakl został przyjęty przez publiczność dość chłodno, ale za to zyskał uznanie krytyki…

Cemach zasłynął jako uznany reżyser, organizator, aktor i gorący propagator odrodzenia języka hebrajskiego, któremu starał się przywrócić wymowę sefardyjską, najbliższą starożytnemu brzmieniu. Od swoich aktorów wymagał ciężkiej pracy, troszczył się też o wysoki poziom repertuaru, współpracował więc z wieloma utalentowanymi dramaturgami i tłumaczami, którzy przekładali sztuki specjalnie na potrzeby Habimy.
źródło: Wirtualny Sztetl